In juli, tijdens de Zomer Academie bij Brussel, heb ik een week geëxperimenteerd met United Objects. Ik had vijftig willekeurige kleine voorwerpen wit geverfd om te kunnen betekenen met deelnemers, docenten en staf van de Zomer Academie. Museum MAS in Antwerpen heeft me een groot aantal voorwerpen uit de Collectie Jaap Kruithof toevertrouwd. Die heb ik ook wit geverfd. Ik had een grote witte tafel meegenomen om de voorwerpen te kunnen betekenen en ze meteen tentoon te stellen.
Willem, een ervaren tekenaar, ging meteen tekenen. Niet op de voorwerpen zoals ik had bedacht, maar op de tafel. Hij gebruikte de schaduw van de dingen en verplaatste ze steeds, om met meer schaduwen een patroon te maken. Eenmaal op de tafel getekend gingen anderen dat ook doen. Na vier dagen was het tafelblad vol getekend. Wat niemand Willem nadeed was, zoals hij zelf zei: “tekenen in de ruimte”. Hij rangschikte de dingen opnieuw, stapelde tot een wankele toren, verplaatste ze en speelde zoals alleen kinderen spelen kunnen. “Tekenen in de ruimte maakt het mogelijk dat ik zelf fysiek in de tekening ben”, zei hij. Zijn spel zie ik behalve als tekenen met voorwerpen ook als het samenstellen van een tentoonstelling die steeds veranderd.” Willem, hoe krijg ik anderen ook zover dat ze gaan tekenen in de ruimte? “Mhhhh… als je de voorwerpen ongeorganiseerd aanbiedt? Niet in de vitrine op een rijtje, zoals nu, maar los op de grond door en op elkaar liggend. Een kist vol voorwerpen erbij die doet denken aan een blokkenbak of een verkleedkleren koffer, misschien?” En meer filosofisch: “als je Morandi eens gaat bestuderen? Ken je zijn werk, zijn verstilde stillevens met vaasjes, kopjes en ander eenvoudig aardewerk?” De dingen van Morandi doen me denken aan een dierentuin op een hete zomerdag. De beesten bewegen misschien, maar je ziet het niet. Ook de tijd lijkt stil te staan.
De Zomer Academie in Dworp werd georganiseerd door De Veerman en vormingscentrum Destelheide. Helger, dank dat ik je hand mocht fotograferen.
United Objects 